Луи Арагон

Луи Арагон (3.10.1887, Париж — 10.6.1982, сонда) — француз жазушысы.

Луи Арагон

Лицейде, кейін Париж медициналық институтында оқыған (1915). Бірінші Дүниежүзілік соғысқа қатысқан (1917). 20-жылдары дадаизм, сюрреализм ықпалында болды. Алғашқы өлеңдерінде өзі өмір сүрген қоғамды сынап, оны өзгертуді армандады. Шығармалары 1917 жылдан жариялана бастады.

• “Фейерверк” (1920),

• ' “Ура, Орал!” (1934),

• '“Жүректегі қанжар” (1934),

• '“Эльзаның жанары” (1942),

• '“Паноптикум” (1943),

• '“Француз шапағы” (1945) өлең жинақтары, көптеген поэмалары

• “Қызыл майдан”,

• '“Аяқталмаған роман”,

• '“Эльзаға”,

• '“Ақындар”,

• '“Эльзаның Мәжнүні”,

• '“Париж шаруасы” (1926),

• '“Нақты әлем” романдар топтамасы (1-6 т., 1949 — 51),

• '“Шынымен күйреу” (1958),

• '“Бланш немесе Ұмыту” (1967),

• '“Театр-роман” т.б. романдары, сондай-ақ, көптеген әңгімелер, публицистік шығармалар жинағы жарық көрген.

Жазушының эстет. позициясы “Нақты дүние” романдар топтамасынан айқын көрініс тапты. “Кеңес әдебиеті” кітабында (1955) Абай, М.Әуезов, С.Мұқанов сияқты қазақ ақын-жазушыларының шығармашылығына жоғары баға берді. Соның ішінде, М.Әуезовтің “Абай” романын 20 ғасырдың ең үздік туындыларының бірі деп таныды.^[1]

Дереккөздер

1. Мұхтар Әуезов энциклопедиясы — Алматы, «Атамұра» баспасы, 2011 жыл. ISBN 978-601-282-175-8